(Traduzione di Google) Maison Losseau, situata a due passi dalla Grand Place di Mons, presenta una facciata neoclassica piuttosto austera.
Solo le porte metalliche, con la loro sontuosa decorazione a fiori e fogliame di fucsia, rivelano il gusto architettonico e decorativo dell'ex proprietario, Léon Losseau.
Secondo gli archeologi, la casa fu costruita non più tardi del XVIII secolo.
Tuttavia, fu solo all'inizio del XX secolo che Léon Losseau iniziò a concepire un progetto di ristrutturazione completa di questo edificio, acquistato dai suoi genitori.
Dopo la morte del padre nel 1894, Losseau (avvocato), il nuovo capofamiglia, volle dotare la casa di tutti i comfort moderni.
Per realizzare i suoi "progetti di ristrutturazione", si rivolse a Paul Saintenoy nel 1899. L'architetto di Bruxelles, amico paziente e leale, si assicurò che le specifiche esigenze del suo cliente fossero soddisfatte.
La casa era dotata di elettricità, riscaldamento centralizzato a vapore alimentato a carbone, finestre scorrevoli elettriche, un ascensore privato (specialmente per la madre, Hermeline, che aveva difficoltà a camminare), termosifoni con scaldapiatti, pavimenti in piastrelle di vetro, rubinetti in cucina per l'acqua corrente,
per l'acqua calda o per l'acqua piovana, ecc.
Prima della guerra del 1914-1918, questa era l'unica casa dotata di illuminazione elettrica e ascensore.
I lavori di ristrutturazione durarono più di 10 anni e coinvolsero numerosi decoratori, fornitori e artisti. Furono realizzate numerose creazioni uniche che si possono ammirare ancora oggi: pavimenti in parquet con mosaici in marmo con motivi esclusivi, boiserie e mobili in legno pregiato rifiniti in bronzo, pareti con patina dorata, vetrate in pasta di vetro, un soffitto in vetro con numerose tonalità di colore, ecc.
C'era anche un guardaroba completo e un bar privato (un piccolo caffè), poiché Losseau poteva ospitare circa 124 persone.
La dimora, rimasta chiusa per lungo tempo, è stata successivamente designata
Patrimonio Eccezionale della Vallonia.
È un gioiello dell'Art Nouveau.
Ingresso 5 € a persona.
Chiuso il lunedì
(Originale)
Het Maison Losseau , gelegen op een steenworp afstand van de Grote Markt van Mons , heeft een neoklassieke , vrij sobere gevel.
Enkel de metalen deuren met weelderige ornamenten van fuchia bloesem en gebladerte verraden de smaak op gebied van architectuur en decoratie van de voormalige eigenaar van de woning , Léon Losseau.
Volgens archeologen werd het huis ten laatste gebouwd in de 18de-eeuw.
Het is echter pas aan het begin van de 20ste-eeuw dat bij Léon Losseau het plan begint te rijpen om dit gebouw , dat zijn ouders kochten , grootschalig te renoveren.
Na de dood van zijn vader in 1894 wenst Losseau ( jurist ) , het nieuwe gezinshoofd , het huis te voorzien van alle hedendaagse comfort.
Om zijn '' herinrichtingsplannen '' te verwezenlijken , richt hij zich in 1899 tot Paul Saintenoy.
De Brusselse architect , een geduldige en trouwe vriend , waakt erover dat de zeer specifieke eisen van zijn opdrachtgever worden nageleefd.
Het huis wordt uitgerust met electriciteit , centrale verwarming met stoom werkend op steenkool , electrische shuiframen , een pivélift ( speciaal voor zijn moeder Hermeline die slecht ter been was ) , radiatoren met bordenwarmers , glazen vloertegels , kranen in de keuken voor stadswater,
warm water of regenwater enz.
Voor de oorlog 1914-1918 was dit het enige huis dat electrisch verlicht werd en met een lift uitgerust was.
De renovatiewerken nemen meer dan 10 jaar in beslag en tal van decorateurs , leveranciers en kunstenaars zijn betrokken bij het project.
Er komen tal van unieke verwezenlijkingen tot stand die ook vandaag nog te bewonderen zijn : parket met mozaïken uit marmer met exclusieve motieven , lambrisering en meubels uit nobel hout afgewerkt met brons , muren met een gouden patine , glasramen in glaspasta , een glazen plafond met talrijke kleurschakeringen enz.
Tevens komt er ook een volledige garderobe en een privébar (een klein café) want Losseau kon rond de 124 genodigden ontvangen.
Het herenhuis , dat lange tijd gesloten was , werd vervolgens op de lijst
van het Uitzonderlijk Erfgoed van Wallonië geplaatst.
Het is een juweel van Art Nouveau.
ingang 5 euro pp.
maandag gesloten