(Google による翻訳)スレーガー家の 8 人のメンバー (約 1860 年から 1950 年まで) による絵画が展示されている写実美術館では、特別展で展示されている多くの絵画を鑑賞することができます。子供向けには、子供向けワークショップ、宝探し、特別な子供の日があります。
第二次世界大戦直後、娘がチョール通りにあるこの博物館の最初の部分を購入しました。自治体、資金、ボランティアの支援により、より多くのスペースを取得できましたが、すべて記念碑の管理下にあり、すべてが元の状態に保たれなければなりません。ある部分は他の部分より階段 5 段分高いため、これはアクセシビリティに影響します。完全に車椅子に依存している場合でも、博物館の正面からすべてを見て、次に博物館の後ろから見ることができます。
王立美術学校の熱心な教師として主にペトルス・マリヌスがスヘルトーヘンボスの芸術実践を刺激し、子供たちに絵画への愛情を伝えた。そのうちの2人は同じく絵を描いていた女性と結婚した。メンバー8名の作品がご覧いただけます。家族的な親近感は、数世紀前のヒエロニムス・ボッシュ家を思い出させます。
到着時にいくつかのパンフレットを受け取りますが、実際によく読んでください。これらのパンフレットは、生じる多くの質問に答えてくれるものです。特定の部屋の絵画は、駐屯地としてのスヘルトーヘンボス、文化的生活、芸術教育などの特定のテーマに従ってグループ化されています。ボッシュ家の場合と同様に、4 人の絵画女性が重要な貢献をしており、彼女たちの作品は 2 つの部屋で一緒に展示され、大きな作品は別のテーマの下で展示されます。優れた観察者にとっては、17 歳で入隊した大佐や非常に高齢の退役軍人など、見て学ぶべきことがたくさんあります。
前述したように、博物館はアクセスしやすく、ホステスはあなたが鑑賞者ではなくゲストであることを保証します。コーヒーと一緒に。
トゥーン・ハーマンズの作品も展示されていました。余暇には、彼は非常にカラフルな絵画をいくつか作成したようですが、治療目的で多くの絵画を作成しました。全盛期に経験した名声のおかげで、自分を完璧主義者ではないと語るこの素朴な少年は、時にはつらい思いをしたこともありました。絵画は必要な平和をもたらしました。
(原文)
Het museum voor realistische Kunst, met schilderwerken van de 8 leden van de familie Slager (van ongeveer 1860-1950) nodigt uit om de vele schilderijen te bezichtigen die in wisseltentoonstellingen te zien zijn. Voor kinderen zijn er het kinderatelier, een speurtocht en speciale kinderdagen.
Vlak na de Tweede Wereldoorlog kocht een dochter een eerste deel van dit museum aan de Choorstraat. Met steun van de gemeente, fondsen en vrijwilligers kon men meer ruimten verwerven, alle onder monumententoezicht, wat betekent dat alles in de oorspronkelijke staat moet blijven. Dit heeft wel effect op de toegankelijkheid want een deel ligt 5 trappen hoger dan het andere deel. Is men totaal rolstoelafhankelijk dan kan men toch alles bekijken via de voor- en daarna de achterkant van het museum.
Het is vooral Petrus Marinus als bevlogen docent aan de Koninklijke School voor Kunst de kunstbeoefening in ’s-hertogenbosch stimuleerde en de liefde voor het schilderen ook op zijn kinderen overdroeg; twee van hen huwden een vrouw die eveneens schilderde. Zo zijn er werken van 8 leden te bekijken. De familiaire affiniteit doet denken aan de Jeroen Bosch familie enkele eeuwen eerder.
Bij binnenkomst ontvangt je enkele folders die je eigenlijk even rustig moet lezen, want daarmee zijn veel vragen die opkomen beantwoord. De schilderijen in bepaalde ruimten zijn gegroepeerd volgens een bepaald thema, zoals: ’s-hertogenbosch als garnizoensstad, het culturele leven, en het kunstonderwijs. Net als bij de Bosch familie leveren de 4 schilderende vrouwen een belangrijke bijdrage, hun werken worden samen in twee ruimten getoond, grotere werken worden onder een ander thema getoond. Voor de goede waarnemer is er veel te zien en te leren, zoals die kolonel die op 17-jarige leeftijd intrad en de oud-strijders op zeer hoge leeftijd.
Zoals gezegd is het museum redelijk toegankelijk, de gastvrouwen zorgen er voor dat je zich als gast beschouwt, meer dan als kijker; met een kop koffie toe.
Ook was er een tentoonstelling van werken van Toon Hermans. In zijn vrije tijd bleek hij enkele zeer kleurrijke schilderstukken te hebben geschapen, naast vele om therapeutisch bezig te zijn. Met de roem die hij in zijn glorietijd onderging, had deze eenvoudige jongen, die zich uit als non perfectionist, het soms te kwaad. Het schilderen bracht dan de nodige rust.