(Google による翻訳)グダニスクの小さな水車:歴史の魅力的なミス、そして建築の真珠
グダニスク旧市街の中心部、ベドナルスカ通りには、ラドゥニア運河の水面から絵のように美しくそびえ立つ建物があります。長年にわたり、この建物は住民と観光客の両方の注目を集めてきました。ゴシック様式のレンガ造りの建物は、巨大な柱に支えられ、急勾配の瓦屋根を頂に戴き、この街のこの地域で最も写真映えする、特徴的な景観の一つとなっています。その名前は一見当たり前のようですが、実はグダニスクの最も興味深い歴史的ミステリーの一つが隠されています。
興味深い事実:穀物を挽かなかった水車
この小さな水車に関する最大のパラドックス、そして同時に最も魅力的な物語は、この水車が実際に水車として使われたことがなかったという事実です。1400年頃、巨大な大水車とほぼ同時期に建設され、当初から穀物の貯蔵施設として使われていました。歴史的文書には、この建物はドイツ語で「Kornhaus」という名で記録されています。これは明らかに「穀物倉庫」を意味します。隣の記念碑的な建物の生産物である小麦粉や穀物の袋がここに保管されていました。では、この誤解を招くような名前はどこから来たのでしょうか?おそらく、何世紀にもわたって、大製粉所が近くにあり、ゴシック建築様式が似ていたことから、グダニスクの住民はこの穀物倉庫を「小製粉所」と呼ぶようになったのでしょう。この名前は歴史的には正しくないものの、定着し、今日まで使われ続けています。地元の伝説となり、民間の呼び名が場所のアイデンティティを形作る力を持つことを証明しています。実際の歴史的な小製粉所は、街の全く別の場所、現在のガルンチャルスカ通りとナ・ピアスカッハ通りの交差点にありました。
建築と歴史
小製粉所は、ゴシック様式の実利主義建築の素晴らしい例です。運河に架かるヴォールトの上に建てられたこの建物は、当時としてはユニークな工学的解決策を表しています。特徴的な尖頭アーチの窪みと西側の階段状の切妻を持つ簡素なレンガ造りの壁は、ハンザ都市グダニスクの雰囲気を完璧に捉えています。何世紀にもわたって建物は小規模な改修を経て、15世紀には巨大なバットレスによって構造が補強され、現在の外観にさらなる魅力を加えています。
グダニスクの多くの建造物と同様に、リトル・ミルも1945年の戦争で大きな被害を受けました。東側のファサードと屋根構造が破壊されました。戦後の再建により、屋根のトラスをわずかに高くするなど、外観にいくつかの変更が加えられましたが、再び息を吹き返しました。1967年以降、この歴史的な穀物倉庫は、水辺の立地にふさわしい新たな役割を担っています。ポーランド釣り協会グダニスク支部の本部となり、「釣り人の家」という愛称で呼ばれています。今日、緑に囲まれ、荘厳な聖カタリナ教会に隣接するリトル・ミルは、美しいモニュメントであるだけでなく、独特の雰囲気を漂わせる場所でもあります。その歴史は、中世グダニスクの力強さ、建設者たちの優れた技術力、そして街のアイデンティティを永遠に形作ることになった魅力的な失敗を物語っています。古き良きグダニスクの真の精神を体験したい方にとって、必見の場所です。
(原文)
Mały Młyn w Gdańsku: Urokliwa Pomyłka Historii i Perła Architektury
W sercu gdańskiego Starego Miasta, przy ulicy Bednarskiej, wznosi się malowniczo nad wodami Kanału Raduni budynek, który od lat przyciąga wzrok zarówno mieszkańców, jak i turystów – Mały Młyn. Jego gotycka, ceglana bryła, wsparta na potężnych filarach i zwieńczona stromym, dachówkowym dachem, stanowi jeden z najbardziej fotogenicznych i charakterystycznych elementów krajobrazu tej części miasta. Choć jego nazwa wydaje się oczywista, kryje w sobie jedną z najciekawszych gdańskich zagadek historycznych.
Ciekawostka: Młyn, który nigdy nie mełł zboża
Największym paradoksem i zarazem najciekawszą historią Małego Młyna jest fakt, że... nigdy nie pełnił on funkcji młyna. Wzniesiony około 1400 roku, niemal równocześnie z potężnym Wielkim Młynem, od samego początku służył jako jego zaplecze magazynowe. W historycznych dokumentach budowla ta figurowała pod niemiecką nazwą „Kornhaus”, co jednoznacznie tłumaczy się jako „spichlerz zbożowy”. To właśnie tutaj składowano worki z mąką i zbożem, które były produktem pracy monumentalnego sąsiada. Skąd więc wzięła się myląca nazwa? Prawdopodobnie, z biegiem wieków, ze względu na bliskość Wielkiego Młyna i podobny, gotycki styl architektoniczny, mieszkańcy Gdańska zaczęli potocznie nazywać spichlerz „Małym Młynem”. Nazwa ta, choć historycznie niepoprawna, przylgnęła do budynku na stałe i funkcjonuje do dziś, stanowiąc swoistą lokalną legendę i świadectwo tego, jak ludowe nazewnictwo potrafi kształtować tożsamość miejsc. Prawdziwy, historyczny Mały Młyn znajdował się w zupełnie innej części miasta, u zbiegu dzisiejszych ulic Garncarskiej i Na Piaskach.
Architektura i Dzieje
Mały Młyn jest wspaniałym przykładem gotyckiej architektury użytkowej. Zbudowany na sklepieniu przerzuconym nad kanałem, stanowi unikatowe rozwiązanie inżynieryjne tamtych czasów. Jego surowe, ceglane mury z charakterystycznymi, ostrołukowymi blendami (wnękami) oraz schodkowym szczytem od strony zachodniej, doskonale oddają klimat hanzeatyckiego Gdańska. Przez wieki budynek był nieznacznie przebudowywany, a w XV stuleciu wzmocniono jego konstrukcję masywnymi przyporami, które dodają mu dziś jeszcze więcej uroku.
Podobnie jak wiele gdańskich zabytków, Mały Młyn poważnie ucierpiał podczas działań wojennych w 1945 roku. Zniszczeniu uległa jego wschodnia fasada oraz konstrukcja dachu. Odbudowa, przeprowadzona po wojnie, przywróciła mu życie, choć z pewnymi zmianami w wyglądzie, m.in. nieco podwyższoną więźbą dachową. Od 1967 roku ten historyczny spichlerz znalazł nową, niezwykle pasującą do jego nadwodnego położenia funkcję – stał się siedzibą gdańskiego oddziału Polskiego Związku Wędkarskiego, zyskując miano „Domu Wędkarza”.
Dziś Mały Młyn, otoczony zielenią i sąsiadujący z majestatycznym kościołem św. Katarzyny, jest nie tylko pięknym zabytkiem, ale także miejscem o niezwykłej aurze. Jego historia to opowieść o potędze średniowiecznego Gdańska, o technicznej myśli jego budowniczych, a także o fascynującej pomyłce, która stała się trwałym elementem miejskiej tożsamości. To obowiązkowy punkt na mapie każdego, kto pragnie poczuć prawdziwego ducha dawnego Gdańska.